Λίγο πριν το 5ο συνέδριο της ΚΝΕ, στις αρχές του Φλεβάρη του 1990, συνεδρίασε το ΚΣ της ΚΝΕ για αποτιμήσει την πορεία της προσυνεδριακής συζήτησης. Γίνεται φανερό ότι είναι μια ξεχωριστή διαδικασία καθώς ουσιαστικά πρόκειται για την ίδρυση μιας καινούργιας οργάνωσης σε συνθήκες πρωτόγνωρες και δυναμικές εξελισσόμενες.
Πλευρές της συζήτησης αποτυπώνει το σχετικό ρεπορτάζ στον «Οδηγητή της Νεολαίας», την εφημερίδα της ΚΝΕ μετά τη ρήξη της με το ΚΚΕ:
Συνεδρίαση του ΚΣ της ΚΝΕ: Στην πορεία προς το Ε’ Συνέδριο
Συζήτηση έγινε στο Κ.Σ. της ΚΝΕ με θέμα: «Βασικά καθήκοντα στην πορεία προς το Συνέδριο της ΚΝΕ». Δημοσιεύουμε βασικά αποσπάσματα από την εισήγηση στο Κ.Σ.
1. Η εισήγηση αναφέρεται στα νέα μέτρα της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης, στις ρυθμίσεις για τις προβληματικές, την παράταση της συμφωνίας για την παραμονή των βάσεων, την επίθεση της κυβέρνησης και των κομμάτων που την στηρίζουν ενάντια στις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις. Εκτιμά ότι αποκρυσταλλώνεται ολοκάθαρα πια η δεξιά κατεύθυνση σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής! Σε αυτές τις συνθήκες το Κ.Σ. συζήτηση τους πολιτικούς στόχους και την δράση της ΚΝΕ στην πορεία προς το Συνέδριο. Στο σχετικό μέρος της εισήγησης αναφέρεται:
2. «…Επιδιώκουμε την συγκρότηση ενός λαϊκού αντισυντηρητικού, αντισυναινετικού, αντιεξαρτησιακού μετώπου. Που θα αντιπαλεύει την συντηρητική πολιτική, υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας, θα αντικρούει μέσα από την πάλη και πολιτικοϊδεολογικά την λογική της «συνευθύνης» των εργαζομένων για το «γενικό κοινωνικό συμφέρον» θα συνδέει την διεκδίκηση για τις ανάγκες των εργαζομένων με μια αντιεξαρτησιακή πορεία της χώρας, σε αντίθεση με το ΕΟΚικό 92, την πρόσδεση στο οποίο σήμερα πληρώνουμε.
Οι τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της νεολαίας δείχνουν και τις σοβαρές δυνατότητες που υπάρχουν αλλά και την μεγάλη αδυναμία μας να τις αξιοποιήσουμε. Οι κινητοποιήσεις των μαθητών από την αρχή της χρονιάς, και ιδιαίτερα το κύμα των «αυθόρμητων» και για κάθε αιτία μαζικών καταλήψεων των σχολειών (Γκράβα, ΤΕΛ Αθήνας και Πειραιά), κατάληψη του Υπουργείου Παιδείας από τα ΤΕΙ, οι μαζικές κινητοποιήσεις στα σχολειά και τα Πανεπιστήμια με αφορμή την αθώωση του Μελίστα ενάντια στην κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό σε όλη σχεδόν την χώρα, η αβίαστη συμμετοχή της νεολαίας σε αυτές, η συμμετοχή της νεολαίας στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας περιόδου έκφρασης της αντίστασης και του ριζοσπαστισμού της νεολαίας, μιας νέας συλλογικότητας για την υπεράσπιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων της και ελευθεριών. Που το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι ξεπηδάει από την ίδια τη νεολαία, δεν είναι «καθοδηγημένο» από πουθενά. Το βασικό ζήτημα για την οργάνωση μας δεν πρέπει να είναι απλά να συνδεθούμε με αυτές τις διαθέσεις που εκφράζονται στη νεολαία. Αλλά το πως θα παρέμβουμε ενεργητικά, θα δράσουμε μέσα σε αυτό το ρεύμα, θα το δυναμώσουμε πολιτικά ώστε να αποτελέσει τον πυρήνα ενός γενικευμένου κινήματος για τα δικαιώματα της νεολαίας. Στην κατεύθυνση αυτή είναι αναγκαίο να ξεχωρίσουμε:
- Την συνέχιση των κινητοποιήσεων ενάντια στον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή, που έχουν ξεπηδήσει με αφορμή την αθώωση του Μελίστα. Κρίσιμο ζήτημα είναι η διεύρυνση των αιτημάτων και των στόχων με την έκφραση και σύνδεση με τις βασικές διεκδικήσεις για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες της νεολαίας…
- Τις κινητοποιήσεις για τα ζητήματα της εκπαίδευσης και ειδικά την κατάσταση στα σχολειά (ήδη στα ΤΕΛ έχουν ξεκινήσει για το 23U κ.α.) Οι κινητοποιήσεις αυτές μπορούν να αποχτήσουν τουλάχιστον στην Αθήνα και τον Πειραιά γενικευμένο χαρακτήρα. Να επιδιώξουμε από το κάθε αίτημα με βάση το οποίο ξετυλίγεται σε κάθε σχολειό η κινητοποίηση μέσα από τους ίδιους τους μαθητές να διατυπωθεί μια συνολική πρόταση για τα δικαιώματα των μαθητών στις σημερινές συνθήκες. Στα πανεπιστήμια αντίστοιχα ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας και για το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων στα ΤΕΙ.
- Προσανατολισμός για συμμετοχή της νεολαίας σε ένα λαϊκό μέτωπο αντίστασης στην πολιτική της λιτότητας, που βρίσκεται σε έξαρση και την ένταση της ανεργίας (προβληματικές κ.λπ.). Μπορούμε να εκφράσουμε μια τάση αγώνα μέσα στην εργαζόμενη νεολαία, προσέχοντας παράλληλα και ορισμένα ποιοτικά στοιχεία στην παρέμβαση μας: Πλαίσιο πάλης που να αμφισβητεί τον ρεφορμισμό της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος, την υποταγή της στη «συμφωνία κυρίων» της «οικουμενικής», μορφές οργάνωσης της πάλης από τα κάτω, συμμαχώντας με την εντεινόμενη δυσαρέσκεια της νεολαίας για τις από πάνω ελεγχόμενες κινητοποιήσεις, στήσιμο αγωνιστικών συσπειρώσεων. Πρέπει να δούμε και ξεχωριστές νεολαιίστικες πρωτοβουλίες σε κλάδους, συνοικίες, επαρχιακές πόλεις, που να ανεβάζουν ενιαία αυτά τα ζητήματα…
- Το ζήτημα των βάσεων πρέπει να το διατηρήσουμε ανοιχτό, τη δραστηριότητα μας με μια συνέχεια. Να εκφράσουμε αντιεξαρτησιακά αισθήματα με απλές μορφές πολιτικής ζύμωσης και δράσης. Να βάλλουμε με το θέμα σε όλους τους μαζικούς φορείς, μάζεμα υπογραφών σε συγκεντρωμένους χώρους κ.λπ.
- Τέλος με μια κάποια αυτοτέλεια πρέπει να δούμε σε όλες τις οργανώσεις το θέμα του στησίματος αγωνιστικών συσπειρώσεων, για την παρέμβαση μας στις αρχαιρεσίες εργατικών σωματείων που έχουμε μπροστά μας.
• Παράλληλα στοχεύουμε μέσα από αυτό το δρόμο την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Στην δημιουργία ενός ρεύματος πολιτικής χειραφέτησης των αριστερών και προοδευτικών εργαζομένων πάνω από όλα, από τους παλιούς πολιτικούς σχηματισμούς, τις ηγεσίες του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ, που καταθέτουν τις διαθέσεις για μια καλύτερη πορεία στο τραπέζι της συντηρητικής συναίνεσης. Με αυτή την έννοια συζητάμε και την παρουσία του Νέου Αριστερού Ρεύματος στις βουλευτικές εκλογές, με κύριους στόχους την γνωριμία του κόσμου με τις θέσεις μας, την συσπείρωση δυνάμεων και την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση…
3. Φανερό είναι πως στο 5ο Συνέδριο της οργάνωσης, δεν έχουμε την δυνατότητα να λύσουμε με οριστικό τρόπο όλα τα ζητήματα της φυσιογνωμίας μας, της πολιτικής μας τακτικής κλπ. Χρειάζεται με ένα ενιαίο τρόπο να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε ορισμένους πολιτικούς στόχους, στους οποίους πρέπει να κάνουμε βήματα στην εκπλήρωση τους, στο μεταβατικό διάστημα που βρισκόμαστε.
α. Βήματα στην πολιτική συγκρότηση της οργάνωσης
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι δεν συνεχίζουμε απλά στον παλιό δρόμο της ΚΝΕ, αλλά ότι ουσιαστικά αναδημιουργούμε την οργάνωση σε νέα πολιτική βάση, Με αυτή την έννοια η συζήτηση γύρω από τις «Θέσεις» πρέπει να σηματοδοτεί μια αντίστοιχη πολιτική συσπείρωση. Μάχιμης στράτευσης στον αγώνα απέναντι στην συντηρητική πολιτική, απεγκλωβισμού από την δεξιά πολιτική του ΚΚΕ. Αυτή η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμα…
β. Καλύτερη προσέγγιση μιας πολιτικής γραμμής ικανής να συσπειρώσει τη νεολαία μέσα από την πάλη για τα δικαιώματα της, ενάντια στη συντηρητική πολιτική. Οι «Θέσεις» δεν λύνουν ολοκληρωτικά αυτό το ζήτημα. Στις οργανώσεις -ανάλογα από τους χώρους δράσης τους- πρέπει να ξεχωρίσουμε ερωτήματα για τα μέτωπα που θα ανοίξουμε, τις μορφές συσπείρωσης, τους στόχους που να συμπυκνώνουν την λογική μας για το «κίνημα αναγκών και δικαιωμάτων»:.. Παράλληλα μια πρώτη προσέγγιση της δικής μας αντίληψης για τις εξελίξεις στις ανατολικές χώρες και το σοσιαλισμό γενικά.
γ. Ανάπτυξη μιας νέας πολιτικής επιρροής της ΚΝΕ και ενίσχυση των γραμμών της, μέσα από την μαζική πολιτική δράση. Η εμπειρία από το πρώτο διάστημα μετά τη διάσπαση έδειξε πως υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι νέων που θέλει και μπορεί να εκφραστεί από την νέα φυσιογνωμία της ΚΝΕ, που θέλει ακόμη να συμβάλλει στην διαμόρφωση της…
4. Οι πρώτες συζητήσεις στην οργάνωση για τις «Θέσεις» (ακτίφ κ.λπ.), έφεραν στην επιφάνεια και μια ανησυχία και σοβαρή απαιτητικότητα των μελών μας από τα καθοδηγητικά όργανα. Τα μέλη μας θέλουν η συζήτηση να παίρνει οργανωμένο, συγκεκριμένο χαρακτήρα για να μπορούν να συνεισφέρουν με τη γνώμη τους. Αναζητούν ακόμη δρόμους μέσα από τους οποίους θα δράσουν άμεσα, ώστε να αντλήσουν δύναμη, εμπειρία, νέες σκέψεις αλλά και να δοκιμάσουν αυτά που λέμε…
Πάνω από όλα χρειάζεται να δούμε τον χαρακτήρα και την ποιότητα των ίδιων των προσυνεδριακών διαδικασιών σε όλη την κλίμακα της οργάνωσης. Πρέπει να επιδιώξουμε και μια ελεύθερη συζήτηση πάνω στη θεματολογία που βάζουν οι «Θέσεις» αλλά και να κεντρίσουμε την πρωτοβουλία των μελών μας σε μια προσπάθεια συζήτησης για την πολιτική γραμμή στο χώρο δράσης της οργάνωσης. Καλλιεργώντας από τις ίδιες τις συνελεύσεις των ΟΒ ένα κλίμα να αποφασίζουν οι ίδιες, πάνω στα ζητήματα της γενικής πολιτικής δράσης της ΚΝΕ, και της πολιτικής γραμμής στο χώρο…
Κατεύθυνση μας πρέπει να είναι η ενίσχυση πολιτικών πρωτοβουλιών για το Συνέδριο από τις ίδιες τις οργανώσεις. Οι πρώτες μέρες έδειξαν ότι υπάρχει ευρύτερο κύρος της ΚΝΕ, ενδιαφέρον για τις «Θέσεις» της, ακόμη και σε χώρους όπου δεν έχουμε δυνάμεις…
Κρίσιμο ζήτημα είναι η προετοιμασία των οργανώσεων μας για τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν, όπως αποφασίστηκε από την ΕΦΕΕ στις 21 Μάρτη. Φανερή είναι η πολιτική τους σημασία, όχι μόνο επειδή γίνονται κοντά στις βουλευτικές εκλογές, αλλά για την ίδια την πορεία της ΚΝΕ (βάση της δύναμης μας είναι αυτοί οι χώροι), καθώς και την ύπαρξη φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος. Βασικός μας στόχος ―που θα σφραγίσει και την πολιτική τακτική με την οποία θα δύσουμε αυτή τη μάχη― πρέπει να ‘ναι η συγκρότηση ενός ενιαίου αριστερού ριζοσπαστικού ρεύματος στα Πανεπιστήμια, ικανού να εμπνεύσει μια νέο αναγεννητική πορεία του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος. Ένα τέτοιο ρεύμα μπορεί να συγκροτηθεί πάνω στην αναγκαιότητα διεκδίκησης των μορφωτικών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με την συντηρητική πολιτική που τα υπονομεύει. Στο έδαφος της δυσαρέσκειας από την όξυνση των προβλημάτων των ΑΕΙ-ΤΕΙ…
Οδηγητής της νεολαίας, 12.2.1990
21aristera 