Κώστας Καραγιώργης, 1905-1955: Ο Άνθρωπος, ο Κομμουνιστής, ο Δημοσιογράφος, ο Αγωνιστής, το Εξιλαστήριο Θύμα

Το βιβλίο που έγραψαν σε συνεργασία η Μαρία Καραγιώργη, η γυναίκα του Κώστα Καραγιώργη, στέλεχος του ΚΚΕ και της ΕΔΑ (μετά την αποπομπή Ζαχαριάδη), μαζί με την Κατερίνα Ζωιτοπούλου Μαυροκεφαλίδου, «Κώστας Καραγιώργης, 1905-1955: Ο Άνθρωπος, ο Κομμουνιστής, ο Δημοσιογράφος, ο Αγωνιστής, το Εξιλαστήριο Θύμα» είναι η πιο πρόσφατη εργασία που προσπαθεί να αναδείξει την πραγματική ζωή και δράση του στελέχους του ΚΚΕ που εξοντώθηκε κατασυκοφαντημένος από την ηγεσία υπό τον Ν. Ζαχαριάδη. Αιτία ήταν η κριτική που άσκησε με το κείμενο που έγινε γνωστό σαν «Πλατφόρμα του Κώστα Καραγιώργη» (6.6.1950). Πέρα από το αν είναι έγκυρη η κριτική και τα συμπεράσματα, είναι προφανές ότι ένα ηγετικό στέλεχος του ΔΣΕ και μέλος της ΚΕ δεν ήταν όσα του καταλογίζουν η Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 8.6.1950, η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 9/6/1950 και το συκοφαντικό κείμενο της ΚΕ του ΚΚΕ «Μερικά στοιχεία για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη)». Στη σκληρή μετεμφυλιακή εποχή η ηγεσία του ΚΚΕ αντιμετώπιζε τη συζήτηση και τη διαφωνία με όρους «πολεμικούς» υπερασπίζοντας έτσι τη συνο΄χή και ενότητα, αλλά και το δικό της ρόλο, απαξιώνοντας τους φορείς μιας διαφορετικής άποψης, άρα και την ανάγκη να γίνει αυτή αντικείμενο συζήτησης.

Διαβάστε το βιβλίο των  Μ. Καραγιώργη και Κ. Ζωιτοπούλου Μαυροκεφαλίδου, «Κώστας Καραγιώργης, 1905-1955: Ο Άνθρωπος, ο Κομμουνιστής, ο Δημοσιογράφος, ο Αγωνιστής, το Εξιλαστήριο Θύμα»:

View this document on Scribd

Κώστας Καραγιώργης, της Μ. Καραγιώργη (1988)

Η Μαρία Καραγιώργη, η γυναίκα του Κώστα Καραγιώργη, στα πλαίσια της έκδοσης των Π. Ροδάκη-Μπ. Γραμμένου, «Η τρίτη Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ 10-14/10/1950. Τα άγνωστα πρακτικά μιας σκηνοθετημένης δίκης εναντίον των πρώτων κομμουνιστών της αμφισβήτησης» (εκδ. Γλάρος), έγραψε όπως της ζητήθηκε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Καραγιώργη. Σε αυτό γράφει για τους σταθμούς της ζωής και της δράσης του στελέχους του ΚΚΕ και του ΔΣΕ, ενώ προσπαθεί και να ανασκευάσει τα όσα συκοφαντικά καταγράφονται στις αποφάσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ, η Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 8.6.1950, η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 9/6/1950 και το συκοφαντικό κείμενο της ΚΕ του ΚΚΕ «Μερικά στοιχεία για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη)», οι οποίες και οδήγησαν στην εξόντωσή του.

Το κείμενο της Μ. Καραγιώργη «Κώστας Καραγιώργης» είναι το εξής:

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 9/6/1950 | Μερικά στοιχεία για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη)

Στις 9.6.1950 η ΚΕ και η ΚΕΕ του ΚΚΕ συνεδρίασαν με βάση την απόφαση του ΠΓ για την Κ. Καραγιώργη, την οποία και δέχτηκε ομόφωνα. Απορρίφτηκε έτσι συνολικά η κριτική στην ηγεσία του ΚΚΕ και τις επιλογές της δεκαετίας του 1940, αλλά και της διαχείρισης της συζήτησης για την αποτίμηση της ήττας του Εμφυλίου. Ουσιαστικά επιβεβαιώθηκε η άποψή του ότι η ηγεσία αποφεύγει την ουσιαστική συζήτηση και την αναζήτηση ευθυνών απομονώνοντας σαν φραξιονιστή και αντικομματικό όποιον έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Ο Καραγιώργης διαγράφτηκε σαν ύποπτο στοιχείο, με φραξιονιστική, αντικομματική, αντισοβιετική στάση, σχέσεις με τους πράκτορες των ιμπεριαλιστών της Βρετανίας. Μετά την Απόφαση ακολούθησε η φυλάκισή του στη Ρουμανία σε σκοτεινές συνθήκες, με βασανιστήρια και κακομεταχείριση που του στοίχισαν τη ζωή. Η Απόφαση δημοσιεύτηκε μαζί με άλλα υλικά ενόψει της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ στο περιοδικό Νέος Κόσμος (8/26, Αύγουστος 1950) παράλληλα με το κείμενο «Μερικά στοιχεία για τον Κ. Γυφτοδήμο (Καραγιώργη)», ένα σύντομο βιογραφικό με χαρακτήρα λιβελλογραφήματος που υποτίθεται τεκμηριώνει την Απόφαση της ΚΕ, η οποία περιέχεται και στην έκδοση «Το ΚΚΕ: Επίσημα Κείμενα», 7ος τόμος (εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1995).

Εδώ αναδημοσιεύονται από το βιβλίο των Π. Ροδάκη-Μπ. Γραμμένου, «Η τρίτη Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ 10-14/10/1950. Τα άγνωστα πρακτικά μιας σκηνοθετημένης δίκης εναντίον των πρώτων κομμουνιστών της αμφισβήτησης» (εκδ. Γλάρος).

Διαβάστε τα πλήρη κείμενα της Απόφασης της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 9/6/1950 και του σημειώματος Μερικά στοιχεία για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη):

Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη) 9/6/1950

Στις 9 του Ιούνη συνεδρίασαν τα μέλη της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ που βρίσκονταν στην έδρα του ΠΓ. Το θέμα ήταν η αντικομματική-λικβινταριστική πλατφόρμα του Κώστα Γυφτοδήμου (Καραγιώργη). Εισή­γηση εκ μέρους του ΠΓ έκαμε ο σ. Βασίλης Μπαρτζιώτας. Η Κεντρική Επιτροπή αφού άκουσε τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη) και έπει­τα από συζήτηση ομόφωνα αποφάσισε:

1. Εγκρίνει την απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ της 8-6-50 για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη).
2. Η ΚΕ θεωρεί απαράδεχτη για το Κόμμα μας την ανευλαβή έκφραση του Κώστα Γυφτοδήμου (Καραγιώργη), μέσα στη σημερινή μας συνε­δρίαση, ενάντια στο σ. Στάλιν και τον βάζει γι’ αυτό αμέσως εκτός Κόμ­ματος.
3. Η ΚΕ σημειώνει ιδιαίτερα ότι ο Κώστας Γυφτοδήμος (Καραγιώργης) διαγράφτηκε από μέλος της φράξιας της ΚΝ Πανεπιστημίου Αθή­νας στα 1924 για αντικομματική συμπεριφορά. Για δεύτερη φορά δια­γράφτηκε ο Γυφτοδήμος από το ΚΚΕ το 1930 με πρόταση του αντιπροσώπου της ΚΔ για φραξιονισμό. Στη μάχη του Γράμμου έσπασε πολιτι­κά τον Αύγουστο του 1949, και στα γράμματα του προς το ΠΓ της 11/12 και 28/12/49, ομολογεί ότι δεν μπορεί να κάνει καμιά δουλειά, ότι βάλ­τωσε μέσα του, ότι έχασε κάθε δραστηριότητα κλπ.
4. Ο Κώστας Γυφτοδήμος (Καραγιώργης) ξερνάει ένα ολόκληρο οχε­τό ενάντια στο ΚΚΕ και την καθοδήγηση του, ξετσίπωτα το παρομοιά­ζει με τη φασιστική κλίκα του Τίτο-Ράνκοβιτς και στην ουσία είναι σύμ­φωνος με τη κριτική της «αντιηγετικής» ομάδας της ασφάλειας της Αθή­νας ενάντια στην καθοδήγηση του ΚΚΕ.
5. Ο Καραγιώργης έκρυβε πάντα από το Κόμμα το παρελθόν του. Ποτέ δεν είπε στο Κόμμα ότι διαγράφτηκε από την ΚΝ όντας φοιτητής και ότι τον αποκατάστησε τότε με προσωπική του επέμβαση ο γνωστός λικβινταριστής-τροτσκιστής γραμματέας τότε της ΚΕ Πουλιόπουλος. Στην επίσημη βιογραφία του στο Κόμμα ο Καραγιώργης έκρυψε ότι μετά το Καλπάκι ιδιώτευσε και έφυγε απ’ την κομματική δουλειά, ότι στα 1930 διαγράφτηκε απ’ το Κόμμα για φραξιονιστική δουλειά, ότι στα 1937 αποκλείστηκε απ’ την κομματική οργάνωση στην εξορία στην Κί­μωλο.
6. Ύποπτο στη διαγωγή του Καραγιώργη είναι το παρακάτω γεγονός: Μετά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ (Οχτώβρης του 1949) πήγε και βρήκε τη σ. Χρύσα Χατζή βασιλείου και της είπε, ότι «ο Ζαχαριάδης χρεωκόπησε στην εφαρμογή της κομματικής γραμμής», ότι «ο Ζαχαριάδης σε όλη του την καθοδήγηση είχε μεγάλη αποτυχία στην ανάδειξη των συνεργατών του», ότι «ο Μάρκος κακώς διαγράφτηκε από μέλος του Κόμματος, ε­πειδή είχε άλλη πολιτική γραμμή». (Γράμμα Καραγιώργη προς Χρύσα 6/6/50). Ο Καραγιώργης δεν έβαλε τις απόψεις του αυτές ούτε στην 6η Ολομέλεια, που είχε γίνει λίγες μέρες πριν μιλήσει στη Χρύσα, ούτε τις έβαλε στην 7η Ολομέλεια. Ο Καραγιώργης, μόλις γύρισε απ’ την 6η Ολομέλεια, ζήτησε επανειλημμένα απ’ το ΠΓ να τον στείλει για παράνο­μη δουλειά ή για συγγραφική δουλειά. Στο ίδιο διάστημα ο Καραγιώρ­γης αρνιότανε επίμονα για λόγους υγείας να κάνει και την παραμικρή δουλειά σα δημοσιογράφος που ήτανε, δουλειά που ήταν πιο εύκολη απ’ την παράνομη δουλειά που ζητούσε να σταλεί. Τι γραμμή θα εφάρμοζε ο Καραγιώργης; Ποια άλλη απ’ τη γραμμή που ανέπτυξε στη σ, Χρύσα Χατζηβασιλείου και που έκρυβε απ’ το Κόμμα, γραμμή που συνέπιπτε με την «αντιηγετική» κίνηση της Ασφαλείας στην Αθήνα, κίνηση όπου πρωτοστατεί και ο γαμβρός του; Γιατί ο Καραγιώργης επίμονα ζητούσε να πάει σε χώρα, όπου είχε δεσμούς απ’ τα χρόνια πριν απ’ το 1933 και όπου τότε ήταν εκεί παντρεμένος με μια γυναίκα που κινούσε υποψίες;
7. Η ΚΕ σημειώνει το φραξιονιστικό διαχωρισμό που ο Καραγιώργης κάνει για τα μέλη του ΚΚΕ στο ΔΣΕ που πολέμησαν και τώρα είναι έξω απ’ την Ελλάδα και τα μέλη του ΚΚΕ στην Ελλάδα που, όπως λέει, «αυτοί είνε κυρίως το Κόμμα μας σήμερα», «αυτονών των κομματικών αγωνιστών η γνώμη για την κομματική γραμμή της 10ετίας θα είχε σημα­σία». Ο Καραγιώργης δημαγωγεί, γιατί ξέρει ότι ούτε έναν κομμουνιστή του ΔΣΕ δεν μπορεί να παρασύρει, και για τα μέλη μας στην Ελλάδα, που πεθαίνουν με το ΚΚΕ στο στόμα, πάει να κάνει τον «αντιηγετικό» διαχωρισμό που δουλεύει η ασφάλεια.
8. Η ΚΕ σημειώνει ότι στα γράμματα του Καραγιώργη υπάρχει ατέ­λειωτη σειρά από παραποιήσεις, διαστρεβλώσεις, πλαστογραφίες και ψευτιές.
9. Ο Κώστας Γυφτοδήμος (Καραγιώργης) είχε ιδιαίτερες σχέσεις στην πρώτη κατοχή με τον Άγγλο ταξίαρχο Έντι και άλλους Εγγλέζους πράχτορες, παρόμοιες σχέσεις είχε στην Αθήνα το 1945-46, όπου σύχναζε σε σπίτια πραχτόρων της Ιντέλιτζενς Σέρβις (Κυρία Δαμασκηνού).
10. Η ΚΕ αποφασίζει να εξεταστεί όλη η δράση του Κώστα Γυφτοδήμου (Καραγιώργη) από τότες που μπήκε στο ΚΚΕ μέχρι σήμερα, γιατί παρουσιάζει πολλά ύποπτα και σκοτεινά σημεία.

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ 9/6/50

Μερικά στοιχεία για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη)

Ι. Σύντομα βιογραφικά στοιχεία

1. Ο Κ. Καραγιώργης γεννήθηκε στα 1904. Είναι μικροαστικής κατα­γωγής. Πήρε δίπλωμα γιατρού στα 1928. Έκανε ένα και μισό χρόνο το γιατρό και έπειτα βγήκε στο εξωτερικό (στη Γερμανία απτό 1931-1933. Σπούδασε σαν ειδικός φυματιολόγος γιατρός. Στα 1934 έμεινε στη Γαλ­λία).
2. Μπήκε στην κομμουνιστική Νεολαία από το 1920. Δούλεψε κομμα­τικά μέσα στη νεολαία. Σαν ανταποκριτής του «Ριζοσπάστη» (1934-36). Στην κομματική οργάνωση Πειραιά-Σαλονίκης και Θεσσαλίας και στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» ώς τη μέρα που βγήκε στο βουνό, όπου τοπο­θετήθηκε διοικητής του ΚΓΑΝΕ. Ήταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
3. Ό,τι χαραχτηρίζει την κομματική του ζωή γενικά είναι: κουτσουμπολιό, υπόσκαψη του κύρους των συνεργατών και καθοδηγητών του, κομματική ασυνέπεια, φραξιονισμός, γκρίνιες, υπερφίαλος εγωισμός, φλυαρία ακατάσχετη, γνωριμίες και σχέσεις με κάθε λογής ανθρώπους, ατομική ζωή χωρίς κανένα ηθικό έρμα (Στο ζήτημα αυτό στάθηκε πάντα ο δαχτυλοδειχτούμένος μέσα στο Κόμμα) κλπ.

Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη), 8.6.1950

Το κείμενο του Κ. Καραγιώργη προς τα μέλη της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ με την κριτική στις επιλογές της ηγεσίας και ειδικά του γραμματέα Ν. Ζαχαριάδη (Πλατφόρμα Καραγιώργη), αντιμετωπίστηκε σαν αντικομματική εχθρική κίνηση. Ουσιαστικά ήταν όμως μια κριτική ενταγμένη στη συζήτηση για τα αίτια της ήττας του ΕΑΜ και του ΔΣΕ, γι’ αυτό και είχε κοινά σημεία με τις απόψεις και άλλων στελεχών. Μέσα στα όρια του τρόπου που συζητούσε η Αριστερά και το ΚΚΕ εκείνη τη σκληρή περίοδο των ένοπλων αγώνων, της παρανομίας και της προσφυγιάς, ο Ζαχαριάδης και η ηγεσία του ΚΚΕ εκτίμησαν ότι πρόκειται για εκδήλωση αντιηγετικής κίνησης. Έτσι στις 8.6.1950 το ΠΓ του ΚΕ του ΚΚΕ στην απόφαση του χαρακτηρίζει τον Καραγιώργη σαν στοιχείο με αντικομματική και φραξιονιστική δράση, κατηγορώντας τον αναδρομικά για πράξεις από τη δεκαετία του 1920 και μετά, ενώ παράλληλα τον απαξιώνει και ηθικά. Η Απόφαση του ΠΓ απευθυνόταν στην ΚΕ του ΚΚΕ ζητώντας οργανωτικά μέτρα, την καθαίρεση από την ΚΕ και τη διαγραφή του Καραγιώργη.

Το κείμενο της Απόφαση του ΠΓ δημοσιεύτηκε μαζί με άλλα υλικά ενόψει της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ στο περιοδικό Νέος Κόσμος (8/26, Αύγουστος 1950). Αναδημοσιεύτηκε στο βιβλίο των Π. Ροδάκη-Μπ. Γραμμένου, «Η τρίτη Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ 10-14/10/1950. Τα άγνωστα πρακτικά μιας σκηνοθετημένης δίκης εναντίον των πρώτων κομμουνιστών της αμφισβήτησης» (εκδ. Γλάρος), ενώ περιέχεται και στην έκδοση «Το ΚΚΕ: Επίσημα Κείμενα», 7ος τόμος (εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1995) .

Το κείμενο της Απόφασης είναι το εξής: