Όταν η Ελευθεροτυπία έβλεπε «Ρήγμα στην ΚΝΕ», Ανδρουλάκη για γραμματέα στο ΚΚΕ και προγραμματική «ωρίμανση» ΚΚΕ-ΣΥΝ (16-17.9.1989)

Ενώ με τη δημόσια διαφοροποίηση της μειοψηφίας του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ ξεκινά η ανοιχτή σύγκρουση της ηγεσίας του ΚΚΕ με την ΚΝΕ, τη ίδια στιγμή με διοχετευμένα ρεπορτάζ διαμορφώνεται κλίμα για τα οργανωτικά μέτρα που έρχονται. Αλλά και για τα «πολιτικά κέρδη» που έφερνε η απαλλαγή από την «ενοχλητική» ΚΝΕ και τις διαφωνίες στο ΚΚΕ και την Αριστερά για το Συνασπισμό, την κυβέρνηση Τζαννετάκη, την πολιτική Γκορμπατσόφ και την Περεστρόικα κ.ά.

Στα ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας» το σαββατοκύριακο 16-17 Σεπτέμβρη 1989 η εφημερίδα είναι άμεσα ενημερωμένη από το γραφείο τύπου του κόμματος, δηλαδή όπως διευκρινίζεται, από το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: πρόκειται για διαφωνούντες για τους οποίους θα παρθούν άμεσα μέτρα, ενώ η ΚΕ του ΚΚΕ που συνεδρίασαν χαράματα, πριν την προγραμματισμένη διαδικασία του ΣΥΝ στις 10πμ, συζήτησε ιδέες για όπως η απαγόρευση στο Γιώργο Γράψα να μιλήσει στο Φεστιβάλ και η διαγραφή του.

Σε άρθρο-ανάλυση ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, μετέπειτα βουλευτής, υπουργός και κυβερνητικός εκπρόσωπος των κυβερνήσεων της ΝΔ επί Κ. Καραμανλή, έχει πληροφορίες από την «πηγή» που δεν είναι άλλη από το ΠΓ του ΚΚΕ. Η κυβέρνηση Τζαννετάκη οδηγεί σε «προσγειωμένο» πολιτικά πρόγραμμα την Αριστερά, δηλαδή καπιταλιστικής διαχείρισης, με υποτίθεται ρεαλιστικές προτάσεις για την ανάπτυξη, την «αποσυμφόρηση» και «απογραφειοκρατικοποίηση» του Δημοσίου και καινοτομίες, όπως ο διορισμός διοικητών τραπεζών και ΔΕΚΟ από τη Βουλή, που φυσικά δεν άνοιξε κάποια εποχή διαφάνειας και λειτουργίας υπέρ της κοινωνίας, αλλά την εποχή των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και την αξιοποίηση των κονδυλίων της τότε ΕΟΚ, της σημερινής ΕΕ και των αντίστοιχων ΕΣΠΑ. Για την ηγεσία του ΚΚΕ η αντίθεση στην ΕΕ έγινε τότε απλό σύνθημα.

Παράλληλα προετοιμάζεται οργανωτικά το ΚΚΕ για την ωρίμανση αυτή καθώς το άρθρο «ενημερώνει» ότι ο Μ. Ανδρουλάκης προετοιμάζεται για γραμματέας του ΚΚΕ στη θέση του Γρ. Φαράκου, ενώ προετοιμάζεται σύγκρουση με την ΚΝΕ και οργανωτικά μέτρα στην επόμενη συνεδρίαση της ΚΕ.

Το άρθρο συμπληρώνει τις πληροφορίες με την προσπάθεια Ανδρουλάκη και Κ. Λαλιώτη να κρατηθεί ανοιχτό δίαυλος ΣΥΝ-ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και για την απόφαση του ΣΥΝ να ψηφίσει την κατάργηση του «συν 1» στον εκλογικό νόμο, δηλαδή τη θέσπιση της απλής αναλογικής που πρότεινε κατόπιν εορτής το ΠΑΣΟΚ, κάτι τελικά ο ΣΥΝ δεν έκανε ποτέ λόγω των δεσμεύσεων απέναντι στον κυβερνητικό εταίρο του, τη ΝΔ.

Στις υπόλοιπες σχετικές ειδήσεις ο γραμματέας του ΣΥΝ και της ΕΑΡ Λεωνίδας Κύρκος, εκθειάζει το έργο της κυβέρνησης Τζαννετάκη και ζητάει να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις που τόσο έχουν αργήσει στην Ελλάδα, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντώντας σε δημοσιεύματα, δήλωνε ότι δεν απασχολούν την κυβέρνηση οι βάσεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Αυτά δημόσια, γιατί σιωπηρά παρατάθηκε η συμφωνία παραμονής των βάσεων που έληγε, καθεστώς που διαιωνίζουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Τελικά ο Γ. Γράψας μίλησε το Σάββατο 16.9.1989 στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, την επόμενη μέρα στην ομιλία του ο Γρ. Φαράκος του απαντούσε και στη συνέχεια μετά την εισήγηση του ΠΓ η Ολομέλεια της ΚΕ αποφάσισε τα οργανωτικά μέτρα που ισοδυναμούσαν με τη διάσπαση της ΚΝΕ, κάνοντας έτσι παρελθόν τη μαζικότερη οργάνωση νεολαίας μετά τη Χούντα, που σφραγίστηκε από το ριζοσπαστισμό του αντιδικτατορικού αγώνα και της μεταπολίτευσης.

Διαβάστε την αρθρογραφία της Ελευθεροτυπίας για την «ανταρσία» στην ΚΝΕ το σαββατοκύριακο 16-17.9.1989

Της ΑΛΙΚΗΣ ΜΑΤΣΗ

Ρήγμα παρουσιάστηκε χθες στο γραφείο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ. Ενώ κατά πλειοψηφία (έξι στα 11 μέλη) αποφάσισε να αναλάβει το ίδιο τη διοργάνωση των εκδηλώσεων, σε συνεργα­σία με το συμβούλιο των σπου­δαστών της σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης, με αφορμή τις οποίες σημειώθηκε η ανοιχτή διάσταση με το γραμματέα του ΚΚΕ Γ. Φαράκο προχθές, τα πέντε μέλη της μειοψηφίας εξέ­δωσαν ανακοίνωση μέσω του γραφείου Τύπου του κόμματος, σύμφωνα με την οποία «οι σχε­τικές ανακοινώσεις του γρα­φείου του Κ.Σ. που καλύπτουν τη στάση του συμβουλίου σπουδάζουσας βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το καταστα­τικό της ΚΝΕ».

Τα πέντε μέλη που υπογρά­ψουν την ανακοίνωση αυτή είναι εκείνα που συμφωνούν με την πολιτική του Συνασπισμού και του ΚΚΕ, ενώ οι έξι της πλειοψηφίας διαφωνούν. Πλήρης διά­σταση σημειώθηκε χθες και με­ταξύ της Επιτροπής Πόλης του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη και του γραφείου του Κ.Σ. της ΚΝΕ, α­φού η επιτροπή χαρακτήρισε χθες τις εκδηλώσεις της σπουδάζουσας ως «αντιφεσπβάλ» και τόνισε ότι «τα στελέχη του συμ­βουλίου σπουδάζουσας θα κλη­θούν να δώσουν λόγο».

Πώς το ΚΚΕ οδήγησε την ΚΝΕ σε διάσπαση το 1989 με αφορμή το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

Το Σάββατο 16.9.1989 και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στην Αθήνα, ο Ριζοσπάστης αιφνιδιάζει τον κόσμο του ΚΚΕ και της Αριστεράς, καθώς έχει σαν πρώτο θέμα την κρίση που δημιουργήθηκε μετά την επιλογή του ΚΚΕ να επιβάλλει οργανωτικά μέτρα στην ΚΝΕ. Δεν ήταν συνηθισμένο μετά το 1974 η ηγεσία του ΚΚΕ να παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν «ατσάλινες ομοφωνίες» ή να μην αποδίδονται οι διαφωνίες σε προσωπικές επιλογές διαχωρισμού. Ήταν σαφής όμως η διάθεση καταστολής. Στο στόχαστρο μπαίνει κάθε διαφωνία για το Κοινό Πόρισμα ΚΚΕ-ΕΑΡ και τη συγκρότηση του Συνασπισμού, την κυβέρνηση Τζαννετάκη, αλλά και την Περεστρόικα του Γκορμπατσόφ και της ηγεσίας του ΚΚΣΕ.

Αφορμή ήταν οι φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ που διοργανώθηκαν καθώς η τοπική ηγεσία του ΚΚΕ είχε επιβάλλει την υποβάθμιση του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, καταργώντας τις ενιαίες μεγάλες εκδηλώσεις, διασπώντας το σε τρεις εκδηλώσεις, για τα ναρκωτικά στους Αμπελόκηπους, για το περιβάλλον στην Καλαμαριά και ένα διήμερο το Συνασπισμό στο Λ. Πύργο. Η Σπουδάζουσα Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε ότι θα πραγματοποιήσει ένα τριήμερο φεστιβάλ στο «Πάρκο των Σκύλων» στην παραλία στις 22-24/9, όπου είχε πραγματοποιηθεί με επιτυχία το φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή της προηγούμενης χρονιάς αφιερωμένο στα 70 χρόνια ΚΚΕ-20 Χρόνια ΚΝΕ. Η ηγεσία του ΚΚΕ θεώρησε ότι η ανακοίνωση εκδηλώσεων μετά τις αντίστοιχες κεντρικές στην Αθήνα είναι αντικομματική ενέργεια…

Συγκεκριμένα σε ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη προβάλλεται η δήλωση της μειοψηφίας του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, που διαφωνεί με την απόφαση του Γραφείου να πάρει υπό την ευθύνη του το Φεστιβάλ της Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης. Το γεγονός ότι για πρώτη μετά από πολλές δεκαετίες ο Ριζοσπάστης δημοσιεύει τη διαφωνία σε ένα κορυφαία όργανο κάνει αντιληπτό ότι έρχεται μια σοβαρή κρίση στην ΚΝΕ και το ΚΚΕ. Εξάλλου την απόφαση του Γραφείου του ΚΣ την εμφανίζει σαν ανακοίνωση των 6 από τα 11 μέλη του οργάνου. Δηλαδή τους αντιμετωπίζει σαν ομάδα, με αντικαταστατική δράση μάλιστα. Ακολουθούν οι ανακοινώσεις των καθοδηγητικών οργάνων του ΚΚΕ Θεσσαλονίκης και της οργάνωσης πόλης της ΚΝΕ.

Στο κύριο άρθρο με τίτλο για «Για την ΚΝΕ» γίνεται σαφές ότι η αντιπαράθεση δεν αφορά τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις της Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης, αλλά τις πολιτικές απόψεις των μελών και στελεχών της ΚΝΕ που αμφισβητούν την επλογή για τη συγκρότηση του Συνασπισμού.

Δημοσιεύτηκαν επίσης δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Γρηγόρη Φαράκου, με το χαρακτηριστικό τίτλο «Δεν μπήκαμε με το ζόρι στο Κόμμα».

Οι επόμενες μέρες έφεραν καταιγιστικές εξελίξεις. Το απόγευμα της ίδιας μέρας ο γραμματέας της ΚΝΕ Γιώργος Γράψας απάντησε στην ομιλία του στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή στην Αθήνα, για να ακολουθήσει την επόμενη μέρα η επιβεβαίωση των επιλογών του ΚΚΕ για διάσπαση από τον γραμματέα του Γρηγόρη Φαράκο με ομιλία στον ίδιο χώρο.

Στη βάση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ υπήρχαν σοβαρές διαφωνίες για τη συγκρότηση του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου με την ΕΑΡ, τη δεξιά εκδοχή που προέκυψε από τη διάσπαση του ΚΚΕ Εσωτερικού, στη βάση του Κοινού Πορίσματος (Δεκέμβρης 1988), μιας πλατφόρμας με σοσιαλδημοκρατικά χαρακτηριστικά, έντονο κυβερνητισμό και απεμπόληση της αντίθεσης στην τότε ΕΟΚ, τη σημερινή ΕΕ. Αυτή επιλογή είχε διαφανεί από τις Οι Θέσεις του ΚΚΕ για την Ενιαία Εσωτερική Αγορά και το 1992 (Μάρτης 1988), που είχαν αιφνιδιάσει δυσάρεστα τον κόσμο της Αριστεράς και του ΚΚΕ. Αυτές οι εξελίξεις ήταν το έμπρακτο αποτέλεσμα μια σταδιακής αλλαγής θέσεων που σηματοδοτούσε η  στρατηγική για «Νέου Τύπου Ανάπτυξη» που αποφάσισε το 12ο συνέδριο του ΚΚΕ το 1987 μια δεξιότερη προσαρμογή της «αλλαγής με κατεύθυνση το σοσιαλισμό». Για πολλούς αγωνιστές ήταν συνέχεια της πολιτικής ουράς απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο των δημοκρατικών δυνάμεων και της Αλλαγής που αποφάσισε το 11ο συνέδριο του ΚΚΕ.

Σοκ ήταν για τους εργαζόμενους και τον κόσμο της Αριστεράς  η συγκρότηση της κυβέρνησης Τζανετάκη τον Ιούλη του 1989 σε συνεργασία με τη ΝΔ που πρόβαλλε ένα νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, με τη συμμετοχή τάσεων και παραγόντων της αντικομμουνιστικής δεξιάς που ετοιμαζόταν για τη ρεβάνς της πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι και η κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ εγκρίθηκε εκ των υστέρων από τα κορυφαία όργανα του ΚΚΕ, αρχικά το ΠΓ και κατόπιν η ΚΕ του ΚΚΕ. Υπήρξαν όμως και σημαντικές δημόσιες αντιδράσεις, όπως η δήλωση του βουλευτή του Συνασπισμού και του ΚΚΕ Κ. Κάππου που δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και η αρθρογραφία στο περιοδικό ΠΡΙΝ που απηχούσε τις απόψεις των διαφωνούντων από τα αριστερά (τεύχη Ιούλη, Αυγούστου, Σεπτέμβρη 1989).

Εξάλλου όλο και περισσότερο γινόταν φανερό ότι η Περεστρόικα του ΚΚΣΕ αντί για ανανέωση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ήταν προϊόν διάθεσης συμβιβασμού με τις ΗΠΑ τον ιμπεριαλισμό. Εξάλλου ένα χρόνο περίπου μετά τα γεγονότα που περιγράφονται η ΕΣΣΔ πρόλαβε να στηρίξει τις ΗΠΑ στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου ενάντια στο Ιράκ πριν διαλυθεί το Δεκέμβρη του 1991…

Η επιλογή της ηγεσίας του ΚΚΕ να προχωρήσει σε οργανωτικό ξεκαθάρισμα κάθε διαφωνίας και αντίρρησης στις επιλογές του κυβερνητισμού, ακόμα και σε συνεργασία με τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ του Κων. Μητσοτάκη, αλλά και κάθε κριτικής στην Περεστρόικα, περνούσε από το πλήγμα που μεθοδεύτηκε ενάντια στην ΚΝΕ. Η μαζική νεολαίστικη οργάνωση αντιμετωπιζόταν σαν αριστερίστικο βαρίδιο ειδικά με τις αποφάσεις το Ενιαίο Μέτωπο Πάλης της Νεολαίας (1987) και το 4ο Συνέδριο της οργάνωσης (Ιούνης 1988) που επεξεργάστηκε παραπέρα την πρόταση του Μετώπου σαν μια εργατική απάντηση στη νεοφιλελεύθερη επίθεση, αλλά και ένα δρόμο επαναστατικής ανανέωσης για τις ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.

Διαβάστε τα σχετικά δημοσιεύματα στο Ριζοσπάστη για την επιλογή του ΚΚΕ να διασπάσει την ΚΝΕ το 1989:

14ο Συνέδριο ΚΚΕ: Η Εισήγηση της ΚΕ

Εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής στο 14ο συνέδριο του ΚΚΕ (18-21 Δεκέμβρη 1991)

Εισαγωγή

Στη μακρόχρονη πορεία του Κόμματός μας, είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε και να ζήσουμε γεγονότα ιστορικής σημασίας και δύσκολες στιγμές. Το 14ο έκτακτο Συνέδριο του ΚΚΕ πραγματοποιείται σε μια τέτοια δύσκολη και κρίσιμη περίοδο.

Φιλοδοξούμε να δώσουμε απαντήσεις, κατευθύνσεις και προσανατολισμούς σε θέματα κρίσιμα για το παρόν και το άμεσο μέλλον του ίδιου του ΚΚΕ. Οι απαντήσεις αφορούν τα σοβαρότατα προβλήματα της χωράς, τα συμφέροντα των εργαζομένων, σε συνθήκες μακρόχρονης πολύπλευρης κρίσης στη χώρο μας, πρωτοφανούς διεθνοποίησης, όπου η τύχη του κάθε χωριστού λαού εξαρτάται πολύ περισσότερο απ’ ό, τι πριν και από τις διεθνείς εξελίξεις και συσχετισμούς.

Χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη συγκίνηση τους εκπροσώπους αδελφών κομμάτων. Σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά όλη η Ευρώπη, τα Βαλκάνια, η περιοχή της Μεσογείου, πιο έντονα συνειδητοποιούμε την πολύτιμη και αναντικατάστατη αξία της διεθνούς αλληλεγγύης, της αδελφικής συνεργασίας, της ανταλλαγής εμπειριών και απόψεων. Για μας τους Έλληνες κομμουνιστές, η διεθνιστική αλληλεγγύη είναι υψηλή αξία που έχει μεταδοθεί από γενιά σε γενιά σαν σκυτάλη, από τη στιγμή που ιδρύθηκε το Κόμμα μας στις 18 Νοέμβρη του 1918.

Χαιρετίζουμε την παρουσία στις εργασίες του συνεδρίου μας εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου και των εργαζομένων της χώρας, παρουσία που υπογραμμίζει την αξία του διαλόγου και της αντιπαράθεσης, η οποία στηρίζεται στην επιχειρηματολογημένη άποψη, μακριά από εντυπώσεις και τεχνητές εντάσεις.

Τι περιμένουμε από το συνέδριο;

Να διαμορφώσουμε τους στόχους πάλης για μια προοδευτική πολιτική ανάπτυξης της χώρας μας και τους αναγκαίους όρους για την προώθησή της, ο πιο βασικός από τους οποίους είναι η ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων. Να κλείσουμε την αυλαία της δίχρονης κρίσης στο Κόμμα. Να επουλωθούν οι οδυνηρές πληγές που προκάλεσε στην εσωτερική μας ζωή και ιδιαίτερα στη δράση. Να αποκατασταθούν οι αρχές λειτουργίας μας με κορυφαίες τη συλλογικότητα, την ενιαία δράση, την αναπτυγμένη εσωκομματική δημοκρατία.

Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα πετύχουμε όλα αυτά γιατί τώρα είμαστε περισσότερο ώριμοι και νηφάλιοι να ολοκληρώσουμε τα συμπεράσματα για τις αιτίες της κρίσης, παίρνοντας σοβαρό υπόψη και τον προβληματισμό που αναπτύχθηκε στην προσυνεδριακή περίοδο, ξέρουμε ότι η πλήρης ανασυγκρότηση του Κόμματος θα πάρει χρόνο. Όμως το έκτακτο 14ο Συνέδριο μπορεί να ανοίξει τη νέα σελίδα του ΚΚΕ, κόμματος της εργατικής τάξης, επαναστατικού, σύγχρονου, μαχητικού, λαϊκού, πατριωτικού και διεθνιστικού, που παλεύει για τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων, αγωνίζεται για ριζοσπαστικές κοινωνικές αλλαγές προς το σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική.

ΚΚΕ: Θέσεις της ΚΕ για 14o Συνέδριο (1991)

Το Δεκέμβρη του 1991 πραγματοποιήθηκε το 14ο συνέδριο του ΚΚΕ, το πρώτο μετά τη διάσπασή του σαν αποτέλεσμα σύγκρουση της «ανανεωτικής» και της «παραδοσιακής» πτέρυγας. Είχε προηγηθεί η σύγκρουση στο 13ο συνέδριο το Φλεβάρη της ίδιας χρονιάς, η οποία αφορούσε κυρίως την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής και λιγότερο τις αποφάσεις που είχαν το αποτύπωμα της «ανανεωτικής» πτέρυγας. Τελικά τον Ιούνη του 1991 κεντρικά αλλά και ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ διαγράφηκαν ή αποχώρησαν και παρέμειναν στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, τον οποίο το ΚΚΕ εγκατέλειψε. Στην πλειοψηφία τους συμμετείχαν στη βραχύβια Κίνηση για μια Νέα Αριστερά (ΚΙ.Ν.Α.) η οποία αυτοδιαλύθηκε όταν ο Συνασπισμός μετασχηματίστηκε σε ενιαίο κόμμα το 1992.

Η πλειοψηφία της ΚΕ που παρέμεινε στο ΚΚΕ προχώρησε σε συνέδριο για να ανασυγκροτηθεί και να αντιμετωπίσει την πολύμορφη κρίση του που σφραγίστηκε από τη συμμετοχή στις κυβερνήσεις Τζανετάκη με τη ΝΔ και Ζολώτα με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με συμμετοχή μάλιστα υπουργών του ΚΚΕ, τη διάσπαση της ΚΝΕ το Σεπτέμβρη του 1989, την ολοκλήρωση της Περεστρόικα με το ξεκίνημα της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Ο ερχομός του 1992 θα βρει τη ΕΣΣΔ διαλυμένη και την ΕΟΚ να προετοιμάζει τη συνθήκη του Μάαστριχτ που θα την κάνει «Ευρωπαϊκή Ένωση» και θα δρομολογήσει το ευρώ.

View this document on Scribd

ΚΚΕ: Νέου τύπου ανάπτυξη, Συνασπισμός, Σοβ. Ένωση, κομματική δουλειά

Μια έκδοση της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ με τέσσερις διαλέξεις και τη συζήτηση για: 1 τη «Νέου Τύπου Ανάπτυξη» που πρότεινε το ΚΚΕ με το 12ο συνέδριο (1987), 2. την πρόταση για το Συνασπισμό της Αριστεράς, 3. τις αλλαγές στην ΕΣΣΔ (Περεστρόικα) και 4. την κομματική δουλειά.

View this document on Scribd

ΝΑΡ: Οι Κοινωνικές, Πολιτικοϊδεολογικές, Οργανωτικές Αρχές (1991)

Οι Κοινωνικές, Πολιτικοϊδεολογικές, Οργανωτικές Αρχές του ΝΑΡ εγκρίθηκαν στην Πανελλαδική Σύσκεψη στις 10.11.1991.

Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ιδρυτική συνδιάσκεψη του ΝΑΡ το Φλεβάρη του 1990 μεσολάβησαν οι βουλευτικές εκλογές στις 8.4.1990 και η κυβέρνηση Μητσοτάκη που άμεσα ξεκίνησε μια πολιτική νεοφιλελεύθερης λαίλαπας σε βάρος των εργαζομένων, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους ιμπεριαλιστές ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην προσπάθειά τους να επιβάλλουν τη λεγόμενη «νέα τάξη πραγμάτων» υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ (διάλυση και πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, καπιταλιστική παλινόρθωση και οπισθοδρόμηση στην Αν. Ευρώπη, πρώτος πόλεμος στον Κόλπο και εισβολή στο Ιράκ).

Το ΝΑΡ παρότι κλονίστηκε σοβαρά μετά το πενιχρό αποτέλεσμα της Λαϊκής Αντιπολίτευσης, του σχήματος που στήριξε στις εκλογές του 1990 (14.440 και 0,22%), προσανατολίστηκε στους σκληρούς κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της ΝΔ του Μητσοτάκη. Η ΚΝΕ-ΝΑΡ πρωτοστάτησε στον ξεσηκωμό της νεολαίας ενάντια στο νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου με τις καταλήψεις των φοιτητών και μαθητών το 1990-91.

Σε αυτή τη φάση πραγματοποιήθηκε και η 2η Συνδιάσκεψη του ΝΑΡ το Δεκέμβερη του 1990.

Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού με την γκορπατσοφική Περεστρόικα και η νέα κρίση στην Αριστερά, καθώς τον Ιούνη του 1991 διασπώνται ΚΚΕ και Συνασπισμός, κάνουν αναγκαία βήματα σαν και αυτά που δοκίμασε το ΝΑΡ με την απόφασή του για τις κοινωνικές, πολιτικοϊδεολογικές και οργανωτικές αρχές του.

 

View this document on Scribd

 

 

 

1η συνδιάσκεψη ΚΝΕ (ΝΑΡ): η εισήγηση του ΚΣ

View this document on Scribd

Η 1η Συνδιάσκεψη του ΝΑΡ

Η 1η Συνδιάσκεψη του ΝΑΡ πραγματοποιήθηκε στις 10-11.2.1990 με τη συμμετοχή 413 αντιπροσώπων από τις Επιτροπές Πρωτοβουλίας που συγκροτήθηκαν με τη δημοσίευση της Πρότασης-Συζήτησης  για τη δημιουργία του ΝΑΡ. Στη συνδιάσκεψη συζητήθηκε επίσης η στάση του ΝΑΡ στις εκλογές που έγιναν τελικά στις 8.4.1990. Από τη διαδικασία εκλέχτηκε 28μελής Συντονιστική Επιτροπή.

Ρεπορτάζ του Οδηγητή της Νεολαίας για την 1η Συνδιάσκεψη του ΝΑΡ (12.2.1990):

Νέο Αριστερό Ρεύμα: Πανελλαδική Συνδιάσκεψη

Με την εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής έληξαν αργά την Κυριακή οι εργασίες της διήμερης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Νέου Αριστερού Ρεύματος.

Η Συνδιάσκεψη πήρε αποφάσεις για τους στόχους, τις συμμαχίες και τις προγραμματικές θέσεις του Ρεύματος εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης του Απρίλη. Η Συνδιάσκεψη αποφάσισε κατά πλειοψηφία (με 36 ψήφους κατά και 13 λευκά) να πάρει μέρος το Ρεύμα στην εκλογική μάχη, στη βάση ενός προγράμματος μάχης των λαϊκών δυνάμεων κατά της συντηρητικής πολιτικής, της εξάρτησης και της συναίνεσης.

Για το θέμα των συμμαχιών πλειοψήφησε, με 276 ψήφους, η πρόταση να επιδιωχθούν πλατιά Ενωτικά ψηφοδέλτια, ανοιχτά σε όλους τους αγωνιστές της βάσης της Αριστερός που θα συμφωνούν με ένα τέτοιο πρόγραμμα, αποκλείοντας όμως συμφωνίες κορυφής με άλλες πολιτικές οργανώσεις. Μια δεύτερη πρόταση, που άφηνε ανοιχτό το θέμα των συμμαχιών με άλλες πολιτικές οργανώσεις, προκειμένου να κριθεί σε συσκέψεις που θα γίνουν από τα κάτω και θα κορυφωθούν σε Πανελλαδική συνδιάσκεψη, πήρε 15 ψήφους. Μια τρίτη πρόταση που πρόβλεπε σαφώς συνεργασίες με άλλες οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις πήρε 11 ψήφους. Τέλος, μια τέταρτη πρόταση που πρότεινε να δεσμευθεί η Συνδιάσκεψη ότι ο τίτλος του Εκλογικού σχήματος θα είναι «Νέο Αριστερό Ρεύμα», πήρε 9 ψήφους. Στην ψηφοφορία υπήρχαν 34 λευκά και 4 αποχές.

Περιοδικό ΠΡΙΝ, τ. 10, Φλεβάρης 1990

Το 10ο τεύχος του περιοδικού ΠΡΙΝ το Φλεβάρη του 1990 έχει βασικό θέμα το τέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Συνασπισμού και τις εξελίξεις που δρομολογήθηκαν.

Οι εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες που έκαναν το «οικουμενικό θαύμα» να ξεκουρδιστεί, η κρίση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, ο νεοσυντηρητικός χειμώνας που ερχόταν και τα σημάδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων με την επέμβαση των ΗΠΑ στον Παναμά, η προσπάθεια του ΝΑΡ για ένα νέο κομμουνιστικό ξεκίνημα σαν απόπειρα απάντησης σε αυτό το νέο τοπίο, καθώς και άλλα θέματα απασχολούν τους αρθρογράφους του τεύχους.

Για την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού που εξελίσσεται εκείνη την περίοδο υπάρχει ειδικό αφιέρωμα. Εθνικισμός, θρησκευτικός φανατισμός, πολιτικός κυνισμός από τους μέχρι χτες «εκπροσώπους του σοσιαλισμού» που μετατρέπονται σε οπαδούς της αγοράς και συνεργάζονται με τους ιμπεριαλιστές.

View this document on Scribd

Περιοδικό ΠΡΙΝ, τ. 9, Γενάρης 1990

Το 9ο τεύχος του περιοδικού ΠΡΙΝ βγήκε το Γενάρη του 1990 με το κεντρικό αφιέρωμα να έχει θέμα «Στο χάραμα της δεκαετίας του ’90». Οι εξελίξεις στην γκορματσοφική Περεστρόικα που οδηγούν τον υπαρκτό σοσιαλισμό ραγδαία στην παλινόρθωση του καπιταλισμού, οι κυβερνήσεις συνεργασίας και συναίνεσης Τζανετάκη και Ζολώτα, η πολιτική κρίση που αγγίζει και την Αριστερά, οι αλλαγές στην παραγωγή και την οικονομία που έχουν νεοφιλελεύθερο -νεοσυντηρητικό αποτύπωμα, είναι τα θέματα που απασχολούν.

Στο αφιέρωμα φιλοξενούνται άρθρα από ένα ευρύ φάσμα της Αριστεράς, διανοουμένων, αλλά και εκπροσώπων της αστικής τάξης. Γράφουν οι Κ. Τζιαντζής, Δ. Δεσύλλας, Ν. Ψυρούκης, Θ. Αγγελόπουλος, Γ. Ψυχοπαίδης, Β. Παπαβασιλείου, Μ. Παπαγιαννάκης, Θ. Πάγκαλος, Α. Ανδριανόπουλος και Σ. Αργυρός, ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ.

Στο ίδιο τεύχος ο γραμματέας της ΚΝΕ Γ. Γράψας σε συνέντευξή του δηλώνει για το υπό συγκρότηση ΝΑΡ πως «χωρίς αμφιβολία, η ΚΝΕ θα αποτελέσει μια από τις κυριότερες συνιστώσες του».

View this document on Scribd